The Doors in Concert featured in ‘Musicmaker’

Musicmaker: the musician's resource since 1977

We were recently featured in the latest edition of Musicmaker, a Dutch magazine that's all about musical instruments, upcoming bands and awesome musicians. In this article Willem answers a few questions about what it's like to be in a The Doors tribute band. Check out the interview below!

Please note that the article is in Dutch.

The Doors In Concert blazen Jim Morrison en kompanen nieuw leven in. Deze Rotterdamse tributeband doet zowel theater- als rockshows en combineert de looks met authentieke instrumenten en de energie van The Doors. Toetsenist Willem ‘Ray Manzarek’ Vonhof over het vereren van The Lizard King & Co.

Hoe ben je begonnen bij The Doors In Concert?

‘Ik heb sinds mijn vijftiende een obsessie ontwikkeld voor orgels en vooral voor de gear van Ray Manzarek. Het geluid van zijn Fender Rhodes Piano Bass in combinatie met zijn combo-orgel van Gibson is fantastisch. Op den duur had ik exact de spullen verzameld die Ray ook had en ben ik daar filmpjes van op YouTube gaan zetten. Onze zanger Danny zag dat en in die periode zocht The Doors In Concert net een nieuwe toetsenist. Het balletje is toen gaan rollen en nu zit ik alweer zo’n zes jaar bij de band.’

Hoever gaan jullie in het reproduceren van het origineel?

‘We kijken een-op-een af wat voor kleding en schoenen ze aan hadden. Ik heb zelfs een replica van het brilletje van Ray en haar als Manzarek. Danny heeft de leren broek, de riem en hetzelfde haar als Jim Morrison. En natuurlijk is het instrumentarium hetzelfde. Als jaren zestig-band is er verder niet heel veel podiumaankleding. We proberen de belichting zo timide mogelijk te houden en doen kaarsjes aan. Als tributeband moet je het puur van je live-optredens hebben, daarom moet het plaatje kloppen. Het publiek wil echt iets zien, dat hoort er bij. Je komt als The Doorstribute niet weg met kort haar, een T-shirt en een Stratocaster om je nek. Het heeft wel wat als mensen echt Ray naar je roepen. Of dat mensen in het Engels tegen me beginnen. Natuurlijk snappen ze dat je een tribute bent en niet de échte band, maar we moeten nog vaak zat uitleggen dat we geen cd’s opnemen. Als je The Doors wil horen, moet je naar The Doors luisteren.’

Hoeveel muzikale vrijheid is er binnen jullie band?

‘In het begin speelden we alles noot voor noot na. Dat heeft tot groei geleid, want alle puristen geilden daar ontzettend op, maar op den duur raak je daar toch wel vanaf. Je snapt op een bepaald punt hoe de muzikant dingen speelde en aanpakte. Dan kun je jezelf dat ook eigen maken. Na drie jaar ben ik zelf eigen dingetjes gaan toevoegen in de stijl van Ray. Ik heb mijn eigen stijl daarmee wel verpest; ik kan nu niet meer anders spelen dan dat Ray het zou doen.’

Hoe belangrijk is het kopiëren van het instrumentarium voor jullie?

‘Wij zijn echt tegen digitale spullen. We willen alle gear precies zoals het origineel hebben. Ik zit iedere dag op eBay, op zoek naar nieuwe gear. Ik restaureer het ook zelf. Dat is nodig, want je speelt op oude instrumenten. De soldeerbout is nooit ver van het podium. Ik speel op een Gibson G101/Kalamazoo K101 combo-orgel en op een Fender Rhodes Piano Bass. Ik heb ze zelfs in dezelfde kleuren als Ray ze had. Tijdens de theatershows gebruik ik een Amerikaanse Vox Continental uit 1966 voor onder meer Light My Fire. Zowel de gitarist als ik spelen op Fender Twin Reverbs. Qua gitaren gebruikt onze gitarist natuurlijk een Gibson SG!’

Wat willen jullie met The Doors In Concert nog bereiken?

‘Er zijn nog steeds nummers die we niet hebben gedaan en we willen echt de hele catalogus spelen. We zijn ook steeds meer bezig met optredens in Engeland, de Verenigde Staten, Duitsland, Portugal en Spanje. We willen meer van de wereld zien, plezier maken en bovenal de muziek van The Doors levend houden.’